Sasso de Anagni
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Miejsce urodzenia | |
Data śmierci |
ok. 1131/33 |
Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego | |
Okres sprawowania |
1130-1131/33 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska |
1116 |
Kościół tytularny |
Sasso Conti de Anagni (zm. ok. 1131/33) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Anagni i był kapelanem lub skryptorem papieża Paschalisa II, który około 1116 mianował go kardynałem prezbiterem Santo Stefano in Monte Celio. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1118, w wynik której papieżem został Gelazjusz II. Występuje jako świadek na bullach Kaliksta II z 17 kwietnia 1121 i 16 maja 1122. W 1122–23 razem z kardynałami Lambertem z Ostii i Gregorio Papareschi był legatem papieskim w Niemczech, gdzie uczestniczył w negocjacjach, które doprowadziły do zawarcia konkordatu wormackiego. W czasie papieskiej elekcji 1124 był jednym z kandydatów do tiary, jednak papieżem został wówczas Lambert z Ostii (jako Honoriusz II). Podpisywał bulle Honoriusza II między 5 maja 1125 a 10 kwietnia 1129. W czasie podwójnej elekcji 14 lutego 1130 stanął po stronie antypapieża Anakleta II, który mianował go swoim kanclerzem. Na tym urzędzie jest poświadczony między 27 marca 1130 a 14 września 1131. Zmarł przed 11 października 1133.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hüls, Rudolf: Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130. Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga 1977, s. 206-207 nr 1. ISBN 978-3-484-80071-7
- Klewitz, Hans Walter: Reformpapsttum und Kardinalkolleg. Die Entstehung des Kardinalkollegiums. Studien über die Wiederherstellung der römischen Kirche in Süditalien durch das Reformpapsttum. Das Ende des Reformpapsttums., Hermann Gentner Verlag. Darmstadt 1957, s. 129 nr 41
- Brixius, Johannes Matthias: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181. Verlag von R. Trenkel. Berlin 1912, s. 39 nr 41
- Zenker, Barbara: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159. Dysertacja doktorska, Uniwersytet w Würzburgu 1964, s. 132-133 nr 100